با گذشت بیش از 3 سال از احتضار فتنه سبز، زوایای پنهان شکل گیری این آشوب بیش از گذشته در حال افشا شدن است.
فتنه ای که با پیراهن عثمان تقلب در انتخابات دهم، مولود یافت و با حضور گسترده ملت ولایتمدار در تجمع  9 دیماه 88، فاتحه اش خوانده شد.
جالب آنکه فتنه گرانی که به کمیت افراد حاضر در راهپیمایی غیرقانونی 25 خرداد فخر می فروختند و بانگ شبانه میرحسین گویان را همچون چماقی بر سر مخالفانشان می کوفتند، هم اینک طریق سوراخ موش برگزیده اند و ملتمسانه به دنبال مزدور می گردند!

در این میان اما بی اعتنایی حامیان خارجی این جنبش نیز مزیدی بر علت کم فروغی ستاره سبز شده است. از این رو استفاده ابزاری اجنبیان غربی از بازیخوردگان سبزپوش بیش از پیش هویدا گشت و مشخص شد که جنبش سبز در حکم ملعبه ای برای تحقق اهداف جبهه استکبار بوده و به محض از کار افتاده شدنش، به زباله دان تاریخ سپرده خواهد شد!

در همین ارتباط، بنگاه سخن پراکنی روباه پیر(BBC)، که از مهمترین حامیان رسانه ای جنبش متوفی سبز قلمداد می شد، اخیراً در تحلیلی بر بی اثر شدن جنبش سبز و پایان کار این جنبش اذعان داشته است!

نویسنده این مقاله که با عنوان «جنبش سبز؛ رو به زوال یا خلوص؟» منتشر شده است، با اشاره به عدم مقبولیت جنبش سبز، چنین می نویسد: «به رغم چند تجمع نه چندان گسترده خیابانی در دو سال گذشته که عمدتا با فراخوان گروه هایی مثل شورای هماهنگی راه سبز امید برگزار شده و در آنها شمار نیروهای انتظامی و امنیتی حتی بیش از هر چیز دیگر چشمگیر بود، به نظر می رسد مسأله حضور خیابانی جنبش سبز اکنون به کلی به حاشیه رفته و دیگر کسی به آن نمی اندیشد.»

نگارنده در جای دیگر این یادداشت با اشاره به بی تأثیر بودن تحرکات سران داخلی فتنه سبز، ادامه می دهد: «سال گذشته، در اولین سالگرد بازداشت خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، طیفی متنوع از کسانی که زیر چتر مشترکی به نام جنبش سبز گرد هم آمده بودند، درگیر بحث هایی نسبتاً پرشور درباره نوع و نحوه واکنش به تداوم این بازداشت ها بودند، اما امسال دومین سالگرد حبس خانگی رهبران جنبش سبز در سکوت فرا رسید و سپری شد.

اما این سکوت که حتی با اقدام نیروهای امنیتی در احضار و بازداشت چند ساعته فرزندان میرحسین موسوی و مهدی کروبی تلنگری نخورد، به چه معناست؟»!

در قسمتی دیگر از این مقاله اظهار داشته می شود: «درواقع، اصلاح طلبان جمهوری اسلامی که در حرکتی نمادین شال رهبری نیروهای تحول طلب داخل کشور را با دستان محمد خاتمی بر گردن میرحسین موسوی انداخته بودند، اکنون از ضرورت بازپس گیری این شال و گردآمدن پیرامون محمد خاتمی و یا حتی اکبر هاشمی رفسنجانی سخن می گویند. این تجدید نظر باعث شده تا گروهی که از امکانات به مراتب بیشتری در بازتاب دیدگاه ها و مطالبات جنبش سبز برخوردار بود، عملا توجه و توان خود را صرف موضوعات و مسایلی کند که نزدیکی چندانی با اهداف و مطالبات مطرح شده جنبش سبز ندارد. نتیجه این وضعیت، دست کم در داخل ایران آن بوده که جنبش سبز کمرنگ تر و کم جلوه تر از همیشه به نظر برسد تا آنجا که پرسش در باره اینکه آیا اساسا چیزی از جنبش سبز به جا مانده یا نه، دیگر پرسشی ناموجه نمی نماید. »

در این باره می توان اینگونه تفسیر نمود که پس از افراط گری های اصلاح طلبان در انتخابات دوره قبل ریاست جمهوری، برنامه ایشان برای حضور فعال در این دوره از انتخابات، بر اتخاذ رویکردی میانه رو و مشی معتدل، متمرکز شده باشد.

فی الحال شایسته است که تحرکات و فعالیت جناح دگراندیش را در قالبی به غیر از «جنبش سبز» دنبال نمود، چراکه بنا بر فرموده حکیمانه رهبری انقلاب در مهرماه 89، «فتنه 88 کشور را واکسینه کرد.» فلذا می باید تمرکز خویش را بر روی سایر ابعاد فتنه محتمل و پیش رو در خرداد 92 متوجه کرد.

منبع : صراط