سوال شما سه بخش است:

 
الف) موضوع چشم سوم به این صورت که شما گفته اید قابل پذیرش نیست. آنچه شما گفته اید روح نیست، بلکه پویانمایی از یکی ازقوای روحی انسان است که قدرت واقع نمایی دارد. این قوه که برآمده از قوه مخیله است با تصویرپردازی و تصرف در تصاویر ذهنی، نمایی از واقعیت را به خود میگیرد و انسان را به توهم خودساخته گرفتار میکند.

ب) نفرین چنین فردی با نفرین دیگران تفاوتی ندارد. در هر صورت نفرین را میتوان با اعمال صالحه دفع کرد.

 
ج) در مورد طلسمات لازم است جایگاه اعمال طلسم گون را در مقایسه با مابقی نیروهای ماورائی فهمید. ابتدا باید دانست نیروهای غیر عادی که در سایۀ قدرت الهی در هستی وجود دارند به چهار دستۀ کلی تقسیم می‏شوند: 1. نیروهای ضمیمه‏ای. 2. نیروهای آیینی. 3. نیروهای روحی. 4. نیروهای معنوی. (در این نوشتار تنها به دستۀ اول و دوم می‏پردازیم).

 
دستۀ اول:

  که نیروهای ضمیمه‏ای است خود شامل دو دستۀ شیاطین و جنیان است. بدین جهت به این دسته، قوای ضمیمه‏ای گفته می‏شود که ماهیتی جدای از انسان داشته و از وجودی مستقل برخوردارند و انسان‏ها اگر بخواهند آن‏ها را به خدمت بگیرند باید قوای آن‏ها را به خود ضمیمه کنند. (ضمیمه یک موجود به موجودی دیگر)

 
دستۀ دوم :

نیروهای آیینی‏اند. این نیروها با استفاده از قدرت الفاظ، اوراد، اعداد، جداول و رموز در عالم ایجاد می‏شوند. این نیروها چون در قالب آیین و مناسک فعال می‏شوند آیینی نام دارند. مانند سحر، جادو و طلسمات.

 
دستۀ سوم :

نیروهای روحی‏اند که مستقیما از روح انسان برمی‏خیزند و از خواص روح به حساب می‏آیند. مانند نیروهایی که معمولا مرتاضان از طریق ریاضت بدست می‏آورند. از قبیل قدرت تمرکز، قدرت چشم، توان جابجا نمودن اشیا و قدرت پرواز در هوا.
دستۀ چهارم که نیروهای معنوی نام دارند قدرت‏هایی است که خداوند به اهل اطاعت و بندگی عطا می‏کند. این قدرت‏ها چون بدون ابزار روحی و ذهنی و خلاصه بدون وساطت ابزارهای اکتسابی رخ می‏نمایند، نیروهای موهبتی نام دارند که خداوند به دوستان خود از سرِ تفضل عطا می‏کند. بر خلاف سه دستۀ بالا که اکتسابی بوده و علامت قرب الهی محسوب نمی‏شوند، دستۀ چهارم نشانۀ تعالی معنویِ انسان و پیوند روح با عالم معنا بوده و علامت معرفت محسوب می‏شود؛ به همین جهت به آن‏ها کرامت هم گفته می‏شود.

 
نیروهای ضمیمه‏ ای و آیینی:
نیروهای دستۀ اول (نیروهای ضمیمه‏ای) که شامل شیاطین و جنیان است اگر چه در پاره‏ای امور مانند هم‏اند، اما تفاوت‏های بنیادینی هم با هم دارند. وجه مشترکِ آن‏ها به این است که از نظر مرتبۀ وجودی از انسان ضعیف‏ترند و در حالت عادی قدرت اِشراف و ورود به زندگی انسان‏ها را ندارند. تفاوتِ آن‏ها: شیاطین موجوداتی‏‏اند که در سایۀ اذن الهی به وسوسه و فریب انسان‏ها مشغول هستند. شیاطین که سردستۀ آن‏ها ابلیس است به صورت ابتدایی توان انجام هیچ کاری را ندارند و نمی‏توانند انسان‏ها را به کاری وادار نمایند و نه می‏توانند به زندگی انسان‏ها نفوذ کنند. به گفتۀ قرآن کار شیطان تنها دعوت انسان‏ها به بدی است و بس. یعنی شیاطین به تزیین گناه می‏پردازند که انسان‏ها وسوسه شده و با اختیار و ارادۀ خود مرتکب گناه گردند. اما جنیان موجوداتی‏اند که مانند انسان‏ها مکلف و صاحب اختیار‏اند. هم توان انجام تکالیف الهی را دارند و هم انجام تکلیف برای آن‏ها لازم است. از این رو مانند انسان‏ها هم مؤمن در میان آن‏ها وجود دارد و هم کافر؛ هم اهل طاعت دارند و هم اهل گناه و فسق.

 
اما آیا انسان‏ها می‏توانند با نیروهای ضمیمه‏ای (جنیان و شیاطین) ارتباط گرفته و از قوای آن‏ها استفاده کنند و زندگی دیگران را دچار تغییر نمایند؟
پاسخ این است که در شرایطِ عادی، ورود این نیروها به زندگی انسان‏ها امکان ندارد. اما ممکن است کسانی به واسطۀ اعمال کثیفی بتوانند با بعضی از این نیروها ارتباط بگیرند. جنیان مؤمن از آن‏جا که مقیّد به چهارچوب‏های دینی‏اند حاضر نیستند به تسخیر انسان‏ها درآیند. البته اصل ارتباط بعضی از جنیان مؤمن با عرفا و علما ثابت شده اما نه به صورت تسخیر و استخدام؛ بلکه در چهارچوب امور دینی و به صورت مقطعی و موقت. اما جنیان غیر مؤمن ممکن است فریب بخورند و خودشان را در اختیار بعضی از انسان‏های بی‏دین قرار دهند و کارهایی از قبیل خبرگیری را برای آن‏ها انجام دهند.
این دسته از جنیان ممکن است به واسطۀ انسان‏های بی‏ایمان بتوانند منشأ آثار جزئی در زندگی دیگران شوند. زندگی افراد با ایمان و متقی به لطف خداوند از این تأثیرات جزئی مصون است و ایمان از این جهت یک لایۀ محافظ بسیار قوی و مانعی مستحکم برای جلوگیری از جنیان و شیاطین است. اما کسانی که از باور به خدا و مناسک دینی بهره‏ای ندارند ممکن است از این نیروها تأثیرات جزئی بپذیرند. لازم به یادآوری است بسیاری از افرادی که گمان می‏کنند این نیروها به زندگی‏شان وارد شده، در توهم به سر می‏برند و تصور آن‏ها هیچ واقعیت خارجی ندارد. ورود واقعی این نیروها ممکن است یک در هزار برای افرادی اتفاق افتد.‏ همین طور نیروهای آیینی (سحر و جادو و طلسمات)که اصل آن واقعیت دارد و بسیاری از افراد به اشتباه زندگی خود را آلوده به این امور تصور می‏کنند. آن‏چه در رفع تأثیر نیروهای ضمیمه‏ای گفته می‏شود برای جلوگیری از جادو و طلسمات هم مؤثر است.

 
مطلب بسیار مهم این که کسانی که التزام چندانی به مسائل دینی ندارند اگرچه خود هم دوست نداشته باشند، ممکن است در معرض آلودگی‏ های شیطانی قرار دارند. (إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَی الَّذینَ یتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذینَ هُمْ بِهِ مُشْرِکونَ) (النحل، 100) تسلط شیاطین بر کسانی است که ولایت شیطان را پذیرفته‏اند و برکسانی است که به خدا شرک می‏ورزند. از طرف دیگر، طبق آیۀ قرآن قوای شیطانی، هیچ تسلطی بر اهل ایمان ندارند. (إِنَّهُ لَیسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَی الَّذینَ آمَنُوا وَ عَلی‏ رَبِّهِمْ یتَوَکلُونَ).
نباید فراموش کرد که این آلودگی به صورت ابتدا به ساکن و ناگهانی نیست، یعنی این نیروها مستقیم به زندگی انسان‏ها وارد نشده؛ بلکه بواسطه افرادی که قبلا به صورت خودخواسته و ارادی مبتلا شده‏اند ممکن است باعث صدمات روحی و روانی در زندگی افراد دیگر شوند.
اما کسانی که بخاطر ضعف ایمان ممکن است در معرض قرار گیرند لازم است به دو دستگیره تمسک کنند. به عبارت دیگر، دو عامل می‏تواند مانع حضور این نیروها گردد: اول باور و توکل به خدا، دوم انجام بعضی از اعمال و اذکار.

 
آن‏چه قابل توجه است تأثیرِ معجزه آسایِ بعضی از الفاظ و کلمات، برای دفع شر جنیان است و آن هم به زبان آوردنِ بعضی از الفاظ قرآنی است که در روایات متعدد مورد تأکید قرار گرفته است. کارسازترین این الفاظ، سه موضوع است. اول آیۀ‏الکرسی، دوم سوره فلق و سوم سوره ناس. در باب ناس و فلق از آیت الله بهجت نقل شده؛ ما که ناس و فلق را داریم نیاز به هیچ حرزی نداریم. در باب آیۀ‏الکرسی چنان روایات زیاد است که از نقل بیرون است.
همین طور بعضی از آیات دیگر، در کنار سه مورد بالا، سفارش شده‏اند؛ مانند این آیه که در کلام امام صادق آمده است که فرمود: در شگفتم از کسی که مورد مکر و حیله واقع شده و به این ذکر پناه نمی‏آورد. (افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد.(غافر، 43)
از آیت‏الله کشمیری (که مورد عنایت خاص امام خمینی بوده است) پرسیدند برای دفع شیاطین چه باید کرد؟ فرمود اگر آیۀ‏الکرسی و ناس و فلق بخوانند دفع گردند. (روح و ریحان، ص 137).

 
اما یک توصیۀ عام از آیت‏ الله بهجت برای رفع خطر نیروهای ضمیمه‏ ای و همین طور نیروهای آیینی وجود دارد که خود یک قرآن‏درمانی دقیق است. در این دستور شش‏گانه، پنج محورِ مجزا در باب قرآن وارد شده است (لازم است همۀ دستورات با هم عمل شوند):
1. قرآن کوچک همیشه همراه داشته باشید.
2. معوذتین [سوره‌های مبارکه فلق و ناس] را بخوانید و تکرار نمائید.
3. آیةالکرسی را بخوانید و در منزل نصب نمائید.
4. چهار قل [سوره‌های مبارکه توحید، کافرون، فلق و ناس] را بخوانید و تکرار نمائید، خصوصا وقت خواب.
5. در موقع اذان با صدای نسبتا بلند اذان بگوئی..
6. روزی 50 آیه از قرآن کریم را با صدای نسبتا بلند بخوانید) کتاب پرسش‌های شما و پاسخ‌های آیةالله بهجت – جلد اول)
دستور فوق بخصوص در برای کسی که سحر شده و کسی که مبتلا به چشم زخم است راه‏گشاست. وی در دستور دیگری فرموده‏اند که برای دفع چشم زخم و طلسم، صدقه دهید و تکرار معوذتین و تکرار لاحول و لا قوۀ الا بالله را انجام دهید.
همین طور در روایت وارده شده برای دفع شر جن و چشم زخم سوره یاسین را نوشته و همراه داشته باشید.
جای دیگر آمده است به جهت باز کردن بسته شده بنویسید انا فتحنا لک فتحا مبینا و تا کلمه مستقیما ادامه دهید.(مفاتیح الجنان، باب سوم، باز کردن بسته شده).